Obsessief als hij is, maakte Martin Eder (1968, Augsburg) meer dan 200 foto’s van elk van zijn modellen, die hij uit zijn directe omgeving kent. Uiteindelijk selecteerde hij slechts één foto voor de definitieve serie. Hij koos dat exemplaar, waarop hij de persoon in kwestie tot haar emotionele essentie gereduceerd zag. Veel van zijn modellen hebben iets treurigs; ze tonen zich uiterst kwetsbaar, kijken richtingloos en verloren voor zich uit. De ene heeft een enorme blauwe plek op haar dij, de ander is bleek en broodmager, terwijl bij weer een ander de zwaartekracht genadeloos heeft toegeslagen. Toch hebben ze – deze zogenoemde armen - allemaal iets krachtigs, ze lijken hun lijden met een zekere trots en gelatenheid te dragen. De portretten roepen vragen op met betrekking tot identiteit. Wat is schoonheid en wat is lelijkheid? Waar ligt de grens tussen buitenwereld en innerlijk leven? Wanneer gaat erotiek over in afstotelijkheid? Eder slaagt erin de fragiliteit van zijn onderwerpen op indringende wijze voelbaar te maken voor de beschouwer zonder dat deze tot voyeur verwordt. Anders dan bij pornografische afbeeldingen schept Eder geen sfeer waarbij de kijker bewust de situatie ingetrokken wordt. Ondanks de soms expliciete poses, wordt de beschouwer eerder bewust gemaakt van de zielstoestand van de geportretteerde, dan zich fysiek bij haar betrokken te voelen. De fotoserie is van een schilderkunstige kwaliteit en wekt de associatie met de zeventiende-eeuwse portretkunst op. Eenzaamheid, seksualiteit, sterfelijkheid en verlangen zijn in de confronterende reeks foto’s samengebald tot een commentaar op de gestileerde, irreële manier waarop het vrouwelijke lichaam en erotiek in de hedendaagse maatschappij verbeeld worden. Bij de tentoonstelling die in samenwerking met de Kunsthalle Mannheim tot stand is gekomen, verschijnt bij uitgeverij Prestel de Duits- en Engelstalige catalogus Martin Eder, Die Armen (Prijs €39,95).