Zijn fotoreportages werden regelmatig geplaatst in Nederlandse en buitenlandse bladen, zoals in De Spiegel, Panorama en de befaamde Berliner Illustrierte Zeitung. Toch was Willem van de Poll niet geboren voor het ‘harde nieuws’. De levenslustige, sigaarrokende fotograaf maakte het liefst sfeerimpressies van oorden die destijds nog tamelijk onbekend waren: het weerbarstige IJsland en Noorwegen, het romantische Madeira en het mysterieuze Noord-Afrika en Midden-Oosten. Ondertussen bekwaamde Van de Poll zich in de jaren dertig ook in andere vormen van fotografie. Hij maakte in Parijs modereportages voor Vogue en Harper’s Bazaar, en werkte als reclamefotograaf voor Philips, KLM, Unilever en Verkade. Van der Polls carrière nam een onverwachte wending toen hij in 1944 tot Hoofd Fotodienst van de Binnenlandse Strijdkrachten werd benoemd. Hij werd staffotograaf van diens bevelhebber, prins Bernhard. Samen met de prins reisde Van de Poll langs de Nederlandse steden die even tevoren door de geallieerden van de Duitsers waren bevrijd. Na de oorlog tot eind jaren vijftig was Van de Poll de huisfotograaf van de Koninklijke Familie. Hij vergezelde Bernhard en Juliana op vakanties en staatsbezoeken. In deze naoorlogse periode werd tevens de nieuwe staat Israël Van de Polls grote passie. Hier maakte hij duizenden foto’s, waarbij hij het lot van de Palestijnen niet onderbelicht liet. Midden jaren zestig emigreerde de inmiddels gepensioneerde Willem van de Poll naar Zwitserland. Op 10 december 1970 overleed hij na een korte ziekte in Amsterdam. Zijn vijfendertigste sterfdag werd op donderdagavond 8 december in het Fotomuseum Den Haag gememoreerd met een lezingenavond. Bij de tentoonstelling is een rijk geïllustreerde monografie verschenen, geschreven door Louis Zweers en onder eindredactie van Wim van Sinderen. Vormgeving Total Identity (Uitgeverij Terra). Zie ook: www.nationaalarchief.nl en ga naar 'beeldbank' > collectie Van de Poll.